MYRTEA Corona

MYRTEA Corona
MYRTEA Corona
Larium olm fuit; quos myrtô et rore marinô redimiri consuevisse, docet Horat. Carmin. l. 3. Od. 23. v. 15.
Parvos coronantem marinô
Rore Deos, humilique myrtô.
Item supplicum; de quorum apud Athenienses more sic Aristophanes Vespis.
Α᾿λλ᾿ ὡς τάχιςτα πῦρ τις ἐξενεγκάτω,
Καὶ μυῤῥίνας, καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν,
Ο῞πως ἅν ἐυξώμεθα πρῶτα τοῖς θεοῖς.
Sed quam celerime ignem aliquis efferat.
Et myrtos, et tus intus.
Ut supplicemus primum Diis.
Magistratuum quoque, in eadem urbe: unde μυῤῥινῶν dicebatur ἀρχῆς ἐπιθυμῶν, candidatus Magistratus, apud Dionys. Halicarn. l. 2. Pancratiastarum porro in Isthmicis Ludis, uti discimus e Pindaro Isthm. Ob. 8. ubi μυρσίνας ςτέφανον myrti coronam Cleandri praemium fuisse ait. Atque hinc Virorum triumphlaium, apud Romanos, unde Papyrium in monte Albano primum de Corsis triumphâsse, et myrtô coronatum ludos Circenses spectare solitum, ait Plin. l. 15. c. 29. et de ovantibus res notissima. Quas ob causas, coronam Myrteam Caesari Augusto Virgiliustribuit, velut tot gentium, aemulorum, servitii publici, victori, denique ut Numini, Georg. l. 1. v. 26.
——— et te maximus orbis
Auctorem frugum, tempestatumque potentem
Accipiat, cingens maternâ tempora Myrtô.
Nempe et Veneris myrtus fuit, nec procacis solum illius et libidinosae, de qua postea; sed illius bellacis, victricis, triumphatricis: Martis quinetiam et Herculis, Palladis item et Apollinis, fortissimorum Numinum, uti pluribus docet Car. Paschalius Coronar. l. 8. c. ult. Sed et Poetarum, Convivarum, Amantium coronae, ex eadem plectebantur: utpote Apollinis, Bacchi (qui eâdem delectatus est) Venerisque et Cupidinis, alumnorum, de quibus idem passim pluribus agit. Nec omittendus Myrteaecoronae in saciris usus. Certe, in sacrificali apparatu, frons haec fuisse legitur, apud Aristophanem Avib. et inter sacra coronamenta μυῥῤίνην ςτεφανώτιδα σπεῖσαι, myrtum coronariam libare. moris fuisse, docet Pollux l. 1. Vide iterum Plinium d. l. Sic Seleucu sin Linguis, apud Athenaeum l. 15. textam e myrto coronam vocari ait Ellotida, ambitu cubitorum viginti; eamque in Ellotiorum festo, quod apud Corinthum sollenne erat, in pompa vehi consuevisse, cum ossibus Europae, quam Ellotida Corinthii dicêre. Claudianus quoque de Nuptiis Honorii, in sacirs Nuptialibus, fores myrtô coronat; uti et alibi, ubi de Nuptiis Martis et Veneris ei sermo est:
——— festâ frondentia myrto
Limina cinguntur etc.
Vide iterum Paschalium l. 7. c. 18. et seqq. nec non, quoae hîc infra dicemus: ut et supra, voce Libertas.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • CORONA — I. CORONA Urbs Daciae mediterranea forsan Palmissa antiqu. Nunc urbs Transylvaniae ad Burciam amnem, Stephanopolis et Brassovia etiam: munita in regiuncul. Burcza; ubi 3. suburbia, quorum unum Bulgari, 2. Hungari, 3. Saxones incolunt. 12. leuc.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Corona — (lat.), Kranz, Krone, bei den Alten ein häufig vorkommendes Schmuck und Ehrenzeichen. Bei den Griechen war der Kranz (stephănos) ein Amtszeichen, wie bei den Athenern der Myrtenkranz der Archonten, Ratsherren und der Redner, solange sie sprachen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CORONA Nuptialis — olim celebri in usu. Apud Hebraeos, in ipsa deductione seu nuptiis, Sponsos antiquissimis iam remporibus coronis ornari solitos fuisse, in Misna legimus. Et quidem Sponsi Corona, sive aurea, sive argentea, sive ex farre tosto formata, atque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MAGISTRATUS — I. MAGISTRATUS apud Romanos, varii fuêre. Varro apud A. Gellium l. 13. c. 12. In Magistratu, inquit, habent alii vocationem, alii prensionem, alii neutrum. Vocationem, ut Consules, et ceteri, qui habent imperium: Prensionem, ut Tribuni Plebis et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Мирт — (Myrtus L.) род растений из семейства миртовых. Кустарники, редко деревья с перисто нервными цельными листьями. Плод многогнездный, ягодообразный. Сюда относятся до 190 видов, произрастающих преимущественно в восточной внетропической Америке.… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • ISTMIA — inter quatuor sacra certamina numerantur, quae quinto quoque Anno in Graecia celebrabantur, in honorem Neptuni, instituta a Theseo (ut Plutarch. videtur) aut Palaemone, ut ex Archiae Poetae Graeco epigrammate colligitur, quod etiam hodie exstat… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAPYRIUS Crassus — I. PAPYRIUS Crassus quum Privernates intra moenia fugâsset, ac pro rebus bene gestis triumphus ei negaretur, in monte Albano triumphavit, et pro laureo usus est myrteâ coronâ, Val. Max. l. 2. c. 7. II. PAPYRIUS Crassus vide Caius et Lucius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MYRTUS — arboris nomen, quoe in Euiopae citeriorei caelo, quod a Cerauniis montibus incipit, primum Circeiis, in Elpenoris tumulo, visa tradidtur, Plin. l. 15. c. 29. Fuitque, ubi nunc Roma est, antequam Roma conderetur. Quippe ita traditur: myrteâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Награды —         Орденов как формы Н. у греков не существовало, т. к. это противоречило их пониманию демократич. равноправия. У римлян уже в период ранней Республики существовало награждение орденами, которые носили либо на груди, либо на рукаве. К ним… …   Словарь античности

  • FUGITIV Servi — e fuga retracti, stigmatibus apud Romanos notati sunt, aut pedicis ferreis coerciti. Aus. Epigr. 16. in Pergamum. Aut inseribe istam, quae non vult seribere, dextram, Aut profugos ferri pondere necte pedes. Et quidem prius quod attinet, locus… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”